Το Λαογραφικό Μουσείο Σουφλίου "ΤΑ ΓΝΑΦΑΛΑ" στην Εφημερίδα "Χρόνος"

"Χρόνος" Καθημερινή Εφημερίδα της Κομοτηνής

Συνέντευξη του Νικολάου Μπουρουλίτη για το Μουσείο "Τα Γνάφαλα"
-------

ΜΕ ΤΟ ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ «ΤΑ ΓΝΑΦΑΛΑ»
Μία οικογένεια προβάλλει την ιστορία του Σουφλίου
26.08.2009



Αξιόλογη συλλογή παλιών αντικειμένων, που διατηρούν ζωντανές στο πέρασμα του χρόνου εικόνες, που έφυγαν για πάντα. Η οικοτεχνία Μπουρουλίτη με παραγωγή και πώληση μεταξωτών ειδών σ’ όλη την Ελλάδα στηρίζει την πρωτοβουλία.




Η αγάπη για το Σουφλί και την ιστορία του, ήταν το κίνητρο δημιουργίας ενός ιδιωτικού λαογραφικού μουσείου, από την οικογένεια Μπουρουλίτη, μία προσπάθεια που ξεκινάει 20 χρόνια πριν. «Τα Γνάφαλα», όπως ονομάστηκε το μουσείο δημιουργήθηκε από τον Γιώργο Μπουρουλίτη, πατέρα του σημερινού ιδιοκτήτη του Νίκου. Ο «Χ» συνάντησε τον κ. Μπουρουλίτη στο λαογραφικό μουσείο «Γνάφαλα» και συνομίλησε μαζί του για την αξιόλογη συλλογή παλιών αντικειμένων, που διατηρούν ζωντανές στο πέρασμα του χρόνου εικόνες που έφυγαν για πάντα.

Πείτε μας μερικά στοιχεία για το μουσείο;

-Το Λαογραφικό Μουσείο Σουφλίου, τα «Γνάφαλα», είναι της οικογένειας Μπουρουλίτη και περιλαμβάνει αντικείμενα συγκεντρωμένα με μεράκι, εδώ και χρόνια, ξεκινώντας από τον πατέρα μου, Γιώργο Μπουρουλίτη και συνεχίζοντας εγώ και μετά θα περάσει στα παιδιά μου. Είναι μια προσπάθεια που ξεκίνησε εδώ και 20 χρόνια, να συγκεντρώσουμε την ιστορία του τόπου, την κουλτούρα, τον πολιτισμό μας και να την διατηρήσουμε, πάνω από όλα, ώστε να θυμούνται οι παλιοί και να γνωρίσουν οι νέοι. Τα εκθέματα στο πρώτο μέρος είναι ότι έχει σχέση με την ζωή του Σουφλίου, φωτογραφικό υλικό, φορεσιές, μουσικά όργανα, εκκλησιαστικά είδη, πολεμικά είδη, διάφορα πράγματα από την ιστορία του τόπου μας και προχωρώντας πιο κάτω στο μουσείο υπάρχουν και κάποια αντικείμενα που θα έχουν σχέση με το μετάξι, γιατί ξέρετε το Σουφλί χωρίς μετάξι, δεν γίνεται. Είναι το χαρακτηριστικό και μάλιστα όλη η ζωή του Σουφλίου είναι συνυφασμένη με το μετάξι.


Διαπιστώνουμε ότι αγαπάτε πολύ αυτό το ιδιωτικό μουσείο και κυρίως το μετάξι.

-Πάρα πολύ. Το αν διατηρήθηκε στον χρόνο το Σουφλί, οφείλετε στο μετάξι. Το αν θα διατηρηθεί στον χρόνο από εδώ και πέρα, πραγματικά και πάλι θα οφείλεται στο μετάξι. Εδώ και κάποιο διάστημα, γύρω στα 10 με 15 χρόνια, πάμε από το καλό στο καλύτερο. Οι παραγωγοί καταλάβανε ότι το μετάξι είναι πραγματικά μια λύση σε σχέση με τα αγροτικά προϊόντα που περνάνε κρίση, ότι το μετάξι και ο μεταξοσκώληκας έχει μέλλον, πριμοδοτείται από την Ευρώπη. Το Σουφλί είναι η μοναδική πόλη στην Ελλάδα και στην Ευρώπη που παράγει μετάξι και ξαναεπιστρέφουν δριμύτεροι οι παραγωγοί στην καλλιέργεια του μεταξιού και μάλιστα το καλύτερο και το πιο αισιόδοξο είναι ότι γυρνάνε νέοι άνθρωποι.


Το επιλέγει όμως ο κόσμος;
-Το προτιμάει και μάλιστα πάρα πολύ. Τώρα πια με τον καιρό δεν είναι ακριβό. Είναι φτηνό γιατί έχουν δημιουργηθεί μηχανήματα που είναι πολύ πιο σύγχρονα, βγάζουν μεγαλύτερες ποσότητες υφάνσεως και πολλά άλλα και αυτό ρίχνει το κόστος. Δηλαδή όταν ένα πουκάμισο μιας φίρμας το αγοράζεις 60-70 ευρώ, το μεταξωτό που έχει 50 ευρώ δεν είναι ακριβό, μάλιστα είναι και φτηνότερο και ποιοτικά φοράς μετάξι επάνω σου, μιλάμε για την ένδυση, σε φουλάρια, μαντήλια, είδη για το σπίτι, στρωσίδια και τέτοια, ξεκινάνε από 5-10 ευρώ και έως όσο θέλουμε. Πλέον είναι προσιτό στον κόσμο και αυτό το εκτιμάει ο κόσμος, γιατί είναι και μια άλλη νοοτροπία, η νοοτροπία του ότι ο κόσμος ξαναεπιστρέφει στο οικολογικό ντύσιμο, στο βαμβάκι, στο λινό, στο μετάξι, δεν θέλει νάιλον επάνω του, δεν θέλει τέτοια πράγματα και γι’ αυτό επιστρέφει ξανά δριμύτερος στο μετάξι.


Με αφορμή όμως το μουσείο κάνετε και κάποιες εκδηλώσεις, ακριβώς για να στηρίξετε τα προϊόντα του μεταξιού.
-Οι εκδηλώσεις γίνονται κατά την διάρκεια του καλοκαιριού, αλλά και στην διάρκεια του χρόνου, θεατρικές παραστάσεις, μουσικές βραδιές, εκθέσεις ζωγραφικής και φωτογραφίας. Για φέτος οι εκδηλώσεις έγιναν από τις 6 έως τις 16 Αυγούστου, για να έχουν το προνόμιο αυτοί που έμειναν πίσω την περίοδο των διακοπών, να διασκεδάσουν. Πραγματικά περάσαμε υπέροχα, όλες οι εκδηλώσεις είχαν μεγάλη επιτυχία. Διοργανώνονται από το μουσείο αποκλειστικά και από τον μεγάλο χορηγό που είναι τα μεταξωτά Μπουρουλίτη, βεβαίως μας βοηθήσανε και δύο-τρεις φίλοι, όπως είναι τα κρασιά του Μπέλλα, οι ξηροί καρποί Δεληπούλιου, η αντιπροσωπεία του Μουσίκα με κρασιά, μπύρες κ.ά. Αυτοί που δεν βοήθησαν και το ξέρετε πολύ καλά είναι η τοπική αυτοδιοίκηση, η οποία κοιμάται τον ύπνο του δικαίου.


Το μετάξι είναι πόλος έλξης και για τον τουρισμό; Έρχονται ξένοι;
-Εδώ και κάποια χρόνια που έχουμε κάνει μια καταγραφή, πραγματικά αναφέρονται πολύ μεγάλοι αριθμοί. Πάνω από 100.000 άτομα έρχονται στο Σουφλί και κάθε χρόνο είναι καλύτερα. Βεβαίως, όσο εμείς οργανωνόμαστε και πιστοποιούμε τα προϊόντα μας, έχουμε καλύτερη ποιότητα, τόσο ο κόσμος μας προτιμάει και υπάρχει μεγαλύτερη επισκεψιμότητα. Έχουμε πάρα πολλά σημεία αναφοράς να δείξουμε, γιατί το Σουφλί έχει μια πάρα πολύ ωραία κουλτούρα, πολιτισμό, ολόκληρα χρόνια ήταν πόλος έλξης, έχει βγάλει μαντολινάτα, θέατρα, ένας τόπος γεμάτος πολιτισμό, κουλτούρα, ακόμη το Σουφλί, εκτός από το μετάξι, φημίζεται και για τα κρασιά του, για τα αλλαντικά του, εμείς δεν χρειάζεται να κάνουμε 500 μέτρα ή 1000 μέτρα λουκάνικα για να μας μάθουν, τα λουκάνικα Σουφλίου είναι ονομαστά, όπως και τα κρασιά του Σουφλίου.


Άρα αυτό σημαίνει ότι δύο-τρία προϊόντα μπορούν να κάνουν έναν τόπο ελκυστικό για τουρισμό.

-Χρόνια ολόκληρα λέγαμε ότι ο τόπος πρέπει να βασίζεται στο τοπικό του δυναμικό, στον τόπο του, τι παράγει και ότι θα πρέπει να το αναδείξει αυτό που παράγει. Όπως είπατε στην Κομοτηνή έχουν τα λουκούμια, δεν θα έπρεπε να το κάνουν σημείο αναφοράς, το στραγάλι, το σουτζούκ λουκούμ και τα λοιπά; Θέλω να πω ότι κάθε τόπος έχει τα δικά του και όλα αυτά βέβαια συνδυάζονται με την φιλοξενία του Θρακιώτη, γιατί ο Θρακιώτης από μέσα από την καρδιά του βγάζει την φιλοξενία, δεν χρειάζεται να τον πεις τον άλλο έρχεται τουρίστας, αυτός ξέρει να του χαμογελάει, ξέρει να του προσφέρει, ξέρει να του δίνει μέσα από την καρδιά του.


Πίσω όμως από το μουσείο, υπάρχει και μία οικοτεχνία Μπουρουλίτη, που παράγει προϊόντα από μετάξι.
-Στο τμήμα της παραγωγής έχουμε πάνω από 200 γυναίκες, οι οποίες κεντάνε, πλέκουν, υφαίνουνε και σταμπάρουνε στα σπίτια τους. Αυτό σημαίνει ότι έρχονται εδώ σε εμάς, παίρνουν τις κλωστές, παίρνουν τα υφάσματα, τα δουλεύουν στα σπίτια τους, τα επιστρέφουν εδώ, τα πλένουμε, τα σιδερώνουμε και τα βγάζουμε για πώληση σε όλη την Ελλάδα. Κυκλοφορούν σε όλη την Ελλάδα προϊόντα δικά μας. Την έχουμε ονομάσει οικοτεχνία, γιατί η δουλειά που γίνεται, γίνεται μέσα στα σπίτια. Οι κυράδες προσθέτουν ένα εισόδημα έξτρα στο σπίτι, από την δουλειά που κάνουν, την ώρα που κάθονται. Είναι μια πάρα πολύ όμορφη διαδικασία και πρέπει να ξέρετε ότι οι γυναίκες εδώ το κάνουνε με πολύ μεγάλη ευχαρίστηση, γιατί δεν το κάνουν μόνο για επιβίωση, το κάνουν και γιατί τους αρέσει. Είναι όλα πάρα πολύ ωραία, γιατί όπως είναι τα σχέδια μας, είναι βγαλμένα μέσα από την παράδοση, την Θρακιώτικη παράδοση, την Βυζαντινή παράδοση, η οποία φαίνεται μέσα σε όλα αυτά τα κεντήματά μας.



Σας ευχαριστούμε πολύ. Δήμος Μπακιρτζάκης
Πηγή από την online εφημερίδα "Χρόνος"

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Τι είναι τα γνάφαλα;

Τα εκθέματα μας (Α' Μέρος)

Χριστουγεννιάτικες Κάρτες του Μουσείου μας-Πολλές Ευχές!!