ΓΝΑΦΑΛΑ 2011
ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΓΝΑΦΑΛΑ 2011
Πολιτιστικές Εκδηλώσεις
Διοργάνωση: Λαογραφικό Μουσείο Σουφλίου «ΤΑ ΓΝΑΦΑΛΑ»
Εγκαίνια Εικαστικών ΕκθέσεωνΠέμπτη 4 Αυγούστου 2011
-Έκθεση Καλλιτεχνών "Στη Χώρα του Ποτέ"
-Έκθεση Καλλιτεχνών "Ταυτότητα"
-Παιδικές Δραστηριότητες "Παιδιά και Δημιουργίες"
2ήμερο Ανοιχτής Συζήτησης
Παρασκευή 5 Αυγούστου 2011Πλατεία Σουφλίου, 21:00Προβολή ντοκιμαντέρ «Πολύ μιλάς.. Πολύ κλαίς» - Δημήτρης Κιτσικούδης
Σάββατο 6 Αυγούστου 2011
Πριν και μετά τις προβολές των ντοκιμαντέρ, σημαντικές προσωπικότητες του τόπου και απλοί άνθρωποι θα συζητήσουμε για το θέμα της Ταυτότητας της Θράκης σε μια προσπάθεια για προσδιορισμό και καθορισμό της.
2ήμερες Παιδικές Δραστηριότητες
Τετάρτη 10 Αυγούστου 2011
Συναυλία Νεανικών ΣυγκροτημάτωνΠαρασκευή 12 Αυγούστου 2011
Λαογραφικό Μουσείο Σουφλίου
Μεγάλος Χορηγός
Χορηγοί Εκδηλώσεων- Συνεργασίες
Χορηγοί Επικοινωνίας
CINEEK Magazine. RADIO Έβρος. ΔΕΛΤΑ Τηλεόραση. ΕΡΑ Ορεστιάδας.
ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΓΝΑΦΑΛΑ 2011
Πολιτιστικές Εκδηλώσεις
Διοργάνωση: Λαογραφικό Μουσείο Σουφλίου «ΤΑ ΓΝΑΦΑΛΑ»
Τόπος: Σουφλί, Έβρος, Ελλάδα
Διάρκεια: 4-28 Αυγούστου
Εγκαίνια Εικαστικών Εκθέσεων
Πέμπτη 4 Αυγούστου 2011
Κουκουλόσπιτο, 21:30
Διάρκεια Εκθέσεων 28/07-28/08/11
Ώρες λειτουργίας 11:00-14:00 & 17:00-21:00
-Έκθεση Καλλιτεχνών "Στη Χώρα του Ποτέ"
Ζωγραφική, Σχέδιο, Κέντημα, Βίντεο, Φωτογραφία
-Έκθεση Καλλιτεχνών "Ταυτότητα"
Ζωγραφική, Σχέδιο, Βίντεο, Φωτογραφία, Ποίηση
-Παιδικές Δραστηριότητες "Παιδιά και Δημιουργίες"
Ντοκουμέντα από τις δημιουργίες του 3ήμερου
Παιδικών Δραστηριοτήτων της περασμένης χρονιάς
2ήμερο Ανοιχτής Συζήτησης
"Ταυτότητες της Θράκης"
Παρασκευή 5 Αυγούστου 2011Πλατεία Σουφλίου, 21:00
Προβολή ντοκιμαντέρ «Πολύ μιλάς.. Πολύ κλαίς» - Δημήτρης Κιτσικούδης
Σάββατο 6 Αυγούστου 2011
Πλατεία Σουφλίου, 21:00
Προβολή ντοκιμαντέρ «Πομάκοι»- Έλενα Χόρτη
Πριν και μετά τις προβολές των ντοκιμαντέρ, σημαντικές προσωπικότητες του τόπου και απλοί άνθρωποι θα συζητήσουμε για το θέμα της Ταυτότητας της Θράκης σε μια προσπάθεια για προσδιορισμό και καθορισμό της.
2ήμερες Παιδικές Δραστηριότητες
Δευτέρα 8 Αυγούστου 2011
Κουκουλόσπιτο, 18:00
-Δημιουργία Διπλού Πορτρέτου «Πώς είμαι και πώς με βλέπεις»
-Ανάγνωση του παραμυθιού της Βενετία Σιώντα «ΠΟΛΙΤΗΣ ΤΗΣ ΛΙΜΝΗΣ»
Εμπνεόμαστε και εικονογραφούμε την ιστορία.
Τετάρτη 10 Αυγούστου 2011
Κουκουλόσπιτο, 18:00
-Δημιουργία Διπλού Πορτρέτου «Πώς είμαι και πώς με βλέπεις»
-Προβολή της ταινίας Animation «Ένα δέντρο, μια φορά» του Παναγιώτη Ράππα
Καλλιτεχνικές Δραστηριότητες, Παιχνίδια, ζωγραφική και κατασκευές για παιδιά και ενήλικες
4ήμερο Κινηματογράφου
Τρίτη 9, Τετάρτη 10, Πέμπτη 11, Κυριακή 14 Αυγούστου 2011
Κουκουλόσπιτο, 21:30
Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Πάτρας
Προβολή 16 ταινιών
Συναυλία Νεανικών Συγκροτημάτων
Παρασκευή 12 Αυγούστου 2011
2ο χιλιόμετρο Σουφλίου- Αλεξανδρούπολης, 21:30
No Reason, Σουφλί
Κατάστημα Μπουρουλίτη
Θα προσφέρουμε ντόπια λουκάνικα, τσίπουρο και κρασί
Λαογραφικό Μουσείο Σουφλίου
«ΤΑ ΓΝΑΦΑΛΑ»
Ελ. Βενιζέλου 12
68400 Σουφλί Έβρος
Τηλ. 2554024168
Μεγάλος Χορηγός
Λαογραφικό Μουσείο Σουφλίου «ΤΑ ΓΝΑΦΑΛΑ»
Μεταξωτά Σουφλίου Μπουρουλίτη
Χορηγοί Εκδηλώσεων- Συνεργασίες
Πανόραμα Ανεξαρτήτου Κινηματογράφου Πάτρας. Οινοποιεία ΜΠΕΛΛΑ. Ξηροί Καρποί ΔΕΚΑ Δεληπούλιος. Αντιπροσωπεία και Εμπορία Μουσίκα. ΛΕΜΟΤ Λέσχη Μοτοσικλετιστών Σουφλίου
Χορηγοί Επικοινωνίας
CINEEK Magazine. RADIO Έβρος. ΔΕΛΤΑ Τηλεόραση. ΕΡΑ Ορεστιάδας.
http://www.ebros.gr/ www.dramini.gr www.pameevros.gr/
--
"Η Χώρα του Ποτέ" στο Σουφλί- Φεστιβάλ Γνάφαλα 2011
ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΓΝΑΦΑΛΑ 2011
22 Ιουλίου 2011
Λαογραφικό Μουσείο Σουφλίου
«ΤΑ ΓΝΑΦΑΛΑ»
Το Λαογραφικό Μουσείο Σουφλίου «Τα Γνάφαλα» έχει τη χαρά να φιλοξενήσει την έκθεση «Στη Χώρα του Ποτέ» στο Σουφλί του Έβρου. Κάθε καλοκαίρι το Λαογραφικό Μουσείο διοργανώνει ένα πολιτιστικό Φεστιβάλ τα «Γνάφαλα 2011» και μέρος των πολιτιστικών αυτών εκδηλώσεων είναι και η έκθεση καλλιτεχνών που φιλοξενεί. Η ομαδική αυτή έκθεση καλλιτεχνών αποτελείτε από τους Demian Dame και Μενέλαο Τριανταφυλλίδη από την Αθήνα, την Χαρά Κωστοπούλου από την Πάτρα και την Δήμητρα Μπουρουλίτη από το Σουφλί.
«Επιστρέφοντας στη Χώρα του Ποτέ. Εντοπισμός του προσωπικού νοητού καταφυγίου. Ένας χώρος που έχεις την ελευθερία να κρυφτείς σε αυτόν και οι πράξεις σου να μην έχουν τη βαρύτητα της πραγματικότητας. Ανάγκη διαφυγής και ηρεμίας. Ένας κόσμος χρωματιστός και οικείος. Όλοι κρύβουν κάπου στον εαυτό τους, ένα μέρος όπου επιστρέφουν. Μπορεί να είναι η παιδική ηλικία, μιας και οι μνήμες της, την κάνουν, αν όχι ιδεατή, σίγουρα ξέγνοιαστη. Η Χώρα του Ποτέ λοιπόν, σαν ένας τόπος, που με την επιστροφή σου εκεί γίνεσαι ξανά παιδί.»
Στην έκθεση «Στη Χώρα του Ποτέ» οι καλλιτέχνες προσεγγίζουν το θέμα χρησιμοποιώντας ως μέσα τη ζωγραφική, τη φωτογραφία, το κέντημα και το video. Η έκθεση αυτή αποτελεί μια σύγχρονη εικαστική ματιά που αφήνει τους καλλιτέχνες να εκφράσουν σημερινές ανησυχίες και ερωτήματα με μια νεωτεριστική αντίληψη της πραγματικότητας και μιας επιστροφής.
Η έκθεση πραγματοποιείτε στον εκθεσιακό χώρο του μουσείου στο «ΚΟΥΚΟΥΛΟΣΠΙΤΟ» Ελ. Βενιζέλου & Πινδάρου στο Σουφλί του Έβρου όπου πραγματοποιούνται οι περισσότερες εκδηλώσεις του φεστιβάλ.
Ταυτόχρονα με την έκθεση «Στη Χώρα του Ποτέ» οι επισκέπτες μπορούν να δουν και την έκθεση με θέμα την «Ταυτότητα» από το ανοιχτό κάλεσμα καλλιτεχνών που πραγματοποιείτε κάθε χρόνο.
Work in Progress
Neverland Project
Μενέλαος Τριανταφυλλίδης
Demian Dame
Χαρά Κωστοπούλου
Δήμητρα Μπουρουλίτη
Εγκαίνια Εικαστικών Εκθέσεων
Πέμπτη 4 Αυγούστου 2011
Κουκουλόσπιτο (Ελ Βενιζέλου & Πινδάρου), 21:30
Διάρκεια Εκθέσεων 28/07-28/08/11
Ώρες λειτουργίας 11:00-14:00 & 17:00-21:00
-Έκθεση Καλλιτεχνών "Στη Χώρα του Ποτέ"
Ζωγραφική, Σχέδιο, Κέντημα, Βίντεο, Φωτογραφία
-Έκθεση Καλλιτεχνών "Ταυτότητα"
Ζωγραφική, Σχέδιο, Βίντεο, Φωτογραφία, Ποίηση
-Παιδικές Δραστηριότητες "Παιδιά και Δημιουργίες"
Ντοκουμέντα από τις δημιουργίες του 3ήμερου
Παιδικών Δραστηριοτήτων της περασμένης χρονιάς
Λαογραφικό Μουσείο Σουφλίου
«ΤΑ ΓΝΑΦΑΛΑ»
Ελ. Βενιζέλου 12
68400 Σουφλί Έβρος
Τηλ. 2554024168
Μεγάλος Χορηγός
Λαογραφικό Μουσείο Σουφλίου «ΤΑ ΓΝΑΦΑΛΑ»
Μεταξωτά Σουφλίου Μπουρουλίτη
Χορηγοί Εκδηλώσεων- Συνεργασίες
Πανόραμα Ανεξαρτήτου Κινηματογράφου Πάτρας. Οινοποιεία ΜΠΕΛΛΑ. Ξηροί Καρποί ΔΕΚΑ Δεληπούλιος. Αντιπροσωπεία και Εμπορία Μουσίκα. ΛΕΜΟΤ Λέσχη Μοτοσικλετιστών Σουφλίου
Χορηγοί Επικοινωνίας
CINEEK Magazine. RADIO Έβρος. ΔΕΛΤΑ Τηλεόραση. ΕΡΑ Ορεστιάδας.
CINEEK Magazine. RADIO Έβρος. ΔΕΛΤΑ Τηλεόραση. ΕΡΑ Ορεστιάδας.
http://www.ebros.gr/ www.dramini.gr www.pameevros.gr/
--
Γνάφαλα 2011- προς αναζήτηση θέματος..
Λαογραφικό Μουσείο Σουφλίου
ΤΑ ΓΝΑΦΑΛΑ
--
ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΓΝΑΦΑΛΑ 2011
Εγκαίνια Εικαστικών Εκθέσεων
Πέμπτη, 4 Αυγούστου 2011
Διάρκεια εκθέσεων 4-28 Αυγούστου
Στο χώρο λειτουργούν οι παρακάτω ομαδικές εκθέσεις καλλιτεχνών
"Στη Χώρα του Ποτέ"
"Ταυτότητα"
"Παιδιά και Δημιουργίες"
(Ζωγραφική, Βίντεο, Φωτογραφία, Ποίηση, Κατασκευή, Εγκατάσταση, Κέντημα)
Διάρκεια Εκθέσεων 28/07-28/08/11
Ώρες λειτουργίας (Καθημερινά) 11:00-14:00 & 17:00-21:00
--
Ομαδική Έκθεση Καλλιτεχνών
"ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΤΟΥ ΠΟΤΕ"
Demian Dame, Μενέλαο Τριανταφυλλίδη
Χαρά Κωστοπούλου, Δήμητρα Μπουρουλίτη
Ζωγραφική, Σχέδιο, Βίντεο, Φωτογραφία, Κέντημα
4 καλλιτέχνες
55 δημιουργίες
4 βίντεο έργα
Έκθεση Σύγχρονης Τέχνης
"Στη Χώρα του Ποτέ"
Σουφλί, Αύγουστος 2011
28/07-28/08/11
Συμμετέχοντες Καλλιτέχνες
Μενέλαος Τριανταφυλλίδης
Χαρά Κωστοπούλου
Δήμητρα Μπουρουλίτη
Demian Dame
Μενέλαος Τριανταφυλλίδης
Hickory Dickory Dock
Τριλογία
Λάδι σε καμβά
24 x 18 cm το καθένα, 2011
Μενέλαος Τριανταφυλλίδης
One, Two, Buckle my Shoe
Τριλογία
Λαδοπαστέλ σε καμβά
24 x 18 cm το καθένα, 2010
Μενέλαος Τριανταφυλλίδης
Old McDonald had a Farm
Λάδι σε καμβά
100 x 70 cm, 2011
Χαρά Κωστοπούλου
Καθρέφτες
Αναζητώντας τη χαμένη αθωότητα
33*23 ακουαρέλα (2)
28,5*18 ακουαρέλα
16*24 μαρκαδόροι (3)
Χαρά Κωστοπούλου
Καλοκαίρι
φωτογραφία 18*12 cm.
6 έργα
Φαντάσματα
Ξεθωριασμένες εικόνες σε παιδικούς τόπους
ζωγραφική σε φωτογραφία 25,5*17 cm
6 έργα
Χαρά Κωστοπούλου
Καλοκαίρι
φωτογραφία 18*12 cm.
6 έργα
Μπουρουλίτη Δήμητρα
Σειρά 8 Κεντημάτων
Κεντώντας Παιδικές μου Ζωγραφιές, 30Χ35
Κοτσίδες, Δρόμοι, Κλόουν, Κοκοράκι, Χαρταετός, Παπάδες, ΜΜΜ, Παιδί
Κέντημα με DMC σε μεταξωτό ύφασμα, 2010
Μπουρουλίτη Δήμητρα
Τερμινέιτορ, Μέλισσες, Καουμπόις
Κέντημα με DMC σε μεταξωτό ύφασμα, 2011
Μπουρουλίτη Δήμητρα
Ο καπνός στις σκεπές
Σπίτι με φράχτη
Η πάπια κουβαλάει το σπίτι
Το σπίτι μας στο μυαλό του αδερφού μου
Κέντημα με DMC σε μεταξωτό ύφασμα, 2011
Μπουρουλίτη Δήμητρα
Μαθαίνοντας το 1
Μαθαίνοντας το 2
Μαθαίνοντας το 3
Μαθαίνοντας το 4
σχέδιo σε χαρτί, 2011
Μπουρουλίτη Δήμητρα
Τα 3 Γουρουνάκια
Οι μικροί αγανακτισμένοι
σχέδιo σε χαρτί, 2011
Damian Dame
Σειρά 8 πινάκων
Mickey loves...
Τέμπερα σε μουσαμά, 30 χ 40 cm, 2010
Damian Dame
Mickey loves himself
Mickey loves Mini
Mickey loves Tinkerbelle
Mickey loves honey
Mickey loves Jesus
Mickey loves Jessica Rabbit
Mickey loves Rolling Stones
Mickey loves lies
Τέμπερα σε μουσαμά, 30 χ 40 cm, 2010
Damian Dame
Σειρά 8 πινάκων
Mickey loves Jesus
Τέμπερα σε μουσαμά, 30 χ 40 cm, 2010
Αίθουσα Προβολών Βίντεο
Η αίθουσα προβολών με τις ταινίες των καλλιτεχνών
Demian Dame- Κορίτσι στα Ροζ
Demian Dame- Pink Girl
00:34sec
Μενέλαος Τριανταφυλλίδης- Promulgation
Menelaos Triantafillidis- Promulgation
04:54sec, 2008
Μπουρουλίτη Δήμητρα- Η Ιστορία του κοριτσιού..
Bourouliti Dimitra- Α story about a girl..
02:42 sec, 2007
Χαρά Κωστοπούλου- Η Αλίκη στην Χώρα του Ποτέ
Hara Kostopoulou- Alice in Nowerland
06: 13 sec, 2010
--
Ομαδική Έκθεση Καλλιτεχνών
"ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ"
ανοιχτή συμμετοχή καλλιτεχνών από όλη την Ελλάδα και όχι μόνο..
3 παραμύθια
3 εγκαταστάσεις-γλυπτά
5 ποιήματα
7 κολάζ
7 φωτογραφίες
30 ζωγραφικά έργα
142 παιδικές ζωγραφιές
..ανάμεσα στα παιδικά έργα φιλοξενήσαμε για το βράδυ των εγκαινίων
την Χριστίνα με τα χειροποίητα δημιουργήματα της, κοσμήματα σε vintage ύφος..
..κι επάνω ο μοναδικός χώρος της σάλας που κάποτε φιλοξενούσε τα κρεβάτια για την παραγωγή μεταξοσκώληκα σήμερα φιλοξενεί τα έργα των καλλιτεχνών του Φεστιβάλ μας!
και ο Τσακμακλής Γιάννης από την Ορεστιάδα δίπλα στις δημιουργίες του,
που κατάφερε να βρεθεί κοντά μας στα εγκαίνια..
ΑΝΟΙΚΤΗ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ
ΓΝΑΦΑΛΑ 2011
Προθεσμία Συμμετοχών: 5 Ιουλίου 2011
Σάββατο 28 Μαίου 2011
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ
«Η έννοια της δημιουργίας της Ταυτότητας.
Το είναι, το είμαι και το φαίνεσθαι.»
Το είναι, το είμαι και το φαίνεσθαι.»
Λαογραφικό Μουσείο Σουφλίου
“ΤΑ ΓΝΑΦΑΛΑ”
της Οικογένειας Μπουρουλίτη
Το Λαογραφικό Μουσείο Σουφλίου «Τα Γνάφαλα» για ακόμη μια χρονιά θα ήθελε να σας ανακοινώσει το θέμα των φετινών πολιτιστικών της εκδηλώσεων «ΓΝΑΦΑΛΑ 2011». Οι φετινές εκδηλώσεις θα πραγματοποιηθούν στις αρχές Αυγούστου του 2011 στον εκθεσιακό χώρο του Μουσείου «Κουκουλόσπιτο» στο Σουφλί του Έβρου.
Αυτή τη χρονιά περισσότερο από κάθε άλλη θα θέλαμε να στηρίξετε την προσπάθεια μας και να λάβετε όλοι συμμετοχή στα παρακάτω θέματα με όποιο μέσο επιθυμείτε, με τον αρχαιότερο αυτό τρόπο της έκφρασης και της δημιουργικότητας. (ποίημα, κείμενο, ζωγραφική, φωτογραφία, βίντεο τέχνη, εγκατάσταση, κ.λ.π):
..αναζητώ ποιοί είμαστε μέσα σε όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας, την ταυτότητα μας, την ιδιότητά μας, την θέση και την τοποθέτησή μας μέσα στην κοινωνία, στην οικογένεια.. στο ίδιο το σώμα μας που σας κέλυφος συγκροτεί το είναι μας..
Η έννοια της δημιουργίας της Ταυτότητας.
Το είναι, το είμαι και το φαίνεσθαι.
Το είναι, το είμαι και το φαίνεσθαι.
Νιώθω περισσότερο από κάθε άλλη στιγμή, μια ανάγκη για επανατοποθέτηση, για ταυτοποίηση, για αναφορά.. να ανοίξουμε επιτέλους αυτό που είμαστε στον κόσμο.. να εκτεθούμε και να απογυμνωθούμε, να αναδημιουργηθούμε και να επαναπροσδιοριστούμε..
-
Προθεσμία Συμμετοχών: 5 Ιουλίου 2011
-
Οι συμμετέχοντες θα παρακαλούσα να αποστείλουν τις συμμετοχές τους με τα στοιχεία τους και σε ηλεκτρονική μορφή στο nusthlia@gmail.com για να μπορέσουν να αναρτηθούνε και στο μπλογκ του μουσείου.
Ζωγραφική -Μπορείτε να συμμετάσχετε με οποιοδήποτε μέγεθος
(μικρότερο του 35Χ50) και με οποιοδήποτε τεχνική
(μικρότερο του 35Χ50) και με οποιοδήποτε τεχνική
Φωτογραφία -Μπορείτε να συμμετάσχετε με οποιοδήποτε μέγεθος
(μικρότερο του 35Χ50) και με οποιοδήποτε τεχνική
(μικρότερο του 35Χ50) και με οποιοδήποτε τεχνική
Δεκτά και τα Τρίπτυχα, ή σειρές έργων σε μια θεματική (Ανώτερο μέγεθος Α3).
Ποίηση, Κείμενο - Μπορεί να’ ναι απλό κείμενο, ή ποίημα χωρίς περιορισμό στίχων να είναι τυπωμένο σε 3 αντίτυπα και καδραρισμένο το ένα από αυτά για παρουσίαση
Βίντεο - Τα βίντεο πρέπει να σταλούν σε 2 αντίτυπα. Το ένα σε μορφή (.avi) σεData DVD ή Data CD με τίτλους αρχής και το δεύτερο σε DVD-Pal
Θα σας παρακαλούσαμε να στείλετε τα έργα σας έτοιμα για στήσιμο, δηλαδή σε κάδρο, μουσαμά, χαρτόνι ή τυπωμένα σε Kapa Fix ή να μας ενημερώσετε με οδηγίες στο φάκελο πως θα θέλατε να παρουσιαστούν.
Όλοι οι συμμετέχοντες πρέπει να στείλουν μαζί με το έργο τους και ένα βιογραφικό τους σημείωμα με τα προσωπικά τους στοιχεία (όνομα, επίθετο, διεύθυνση, τηλέφωνα επικοινωνίας, e-mail, website) όπως και μια συνοδευτική παράγραφο για το έργο τους αν αυτή υπάρχει.
Ακόμα η πρόσκληση ισχύει και για θεατρικές ομάδες και συγκροτήματα που ενδιαφέρονται να δείξουν το έργο τους στο Σουφλί και μπορούν να παρουσιάσουν το έργο τους δωρεάν. Έτσι για να αποδείξουμε στους εαυτούς μας πάνω απ' όλα, ότι η δημιουργία είναι η υπέρτατη ελευθερία που έχουμε σαν άνθρωποι σε αυτό τον κόσμο και μπορούμε να τη στηρίξουμε με όποιο τρόπο μπορούμε.
Ευχαριστούμε πολύ εκ των προτέρων.
Αναμένουμε με χαρά τις συμμετοχές σας.
Η επιμελήτρια των εκδηλώσεων
"Πολιτιστικό Φεστιβάλ "Γνάφαλα 2011"
του Λαογραφικού Μουσείου Σουφλίου "Τα Γνάφαλα"
Μπουρουλίτη Δήμητρα
Για πληροφορίες
Μπουρουλίτη Δήμητρα
κιν. 6976767318
nusthlia@gmail.com
Διεύθυνση αποστολής έργων:
(υπόψιν Μπουρουλίτη Δήμητρα)
Λαογραφικό Μουσείο Σουφλίου
“Τα Γνάφαλα”
Ελ. Βενιζέλου 12, 68400
Σουφλί Έβρος
τηλ. 2554024168
---
ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΕΣ
1o ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΣΟΥΦΛΙΟΥ
ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΔΑΔΙΑΣ
ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΑΙΩΡΑΣ ΞΑΝΘΗΣ
1Ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΣΟΥΦΛΙΟΥ
Γ1 +Γ2 ΤΑΞΗ
Δ1 +Δ2 ΤΑΞΗ
Ε1 +Ε2 ΤΑΞΗ
ΣΤ1 +ΣΤ2 ΤΑΞΗ
1o ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΣΟΥΦΛΙΟΥ
«ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ»
23 ΣΥΜΜΕΤΟΧΕΣ
ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΔΑΔΙΑΣ
«ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ»
7 ΣΥΜΜΕΤΟΧΕΣ
ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΑΙΩΡΑΣ ΞΑΝΘΗΣ
«ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ»
5 ΣΥΜΜΕΤΟΧΕΣ
1Ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΣΟΥΦΛΙΟΥ
«ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ»
Γ1 +Γ2 ΤΑΞΗ
20 ΣΥΜΜΕΤΟΧΕΣ
1Ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΣΟΥΦΛΙΟΥ
«ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ»
Δ1 +Δ2 ΤΑΞΗ
31 ΣΥΜΜΕΤΟΧΕΣ
1Ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΣΟΥΦΛΙΟΥ
«ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ»
Ε1 +Ε2 ΤΑΞΗ
37 ΣΥΜΜΕΤΟΧΕΣ
1Ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΣΟΥΦΛΙΟΥ
«ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ»
ΣΤ1 +ΣΤ2 ΤΑΞΗ
11 ΣΥΜΜΕΤΟΧΕΣ
ΠΑΝΩ ΕΚΘΕΣΙΑΚΟΣ ΧΩΡΟΣ
ΘΕΜΑ "ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ"
ΜΑΡΙΑ ΧΩΡΕΜΗ
DEMIAN DAME
ΜΠΟΥΡΟΥΛΙΤΗ ΔΗΜΗΤΡΑ
ΕΥΤΥΧΙΑ ΚΑΠΑΡΔΕΛΗ
CHRYS ROBORAS
ΜΑΝΩΛΗΣ ΖΟΥΛΑΚΗΣ
ΜΑΡΙΑ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΑΤΟΥ
MARYCLARE FOA
ΒΛΑΣΣΟΠΟΥΛΟΥ ΠΑΚΥ
ΤΣΙΟΡΑΚΗ ΣΙΜΟΝΑ
ΜΠΛΟΥΚΟΥ ΒΑΣΙΛΙΚΗ
ΒΑΣΙΛΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ
ΚΑΡΚΑΤΣΕΛΗΣ ΒΑΣΙΛΗΣ
ΧΑΡΑ ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ
ΑΝΘΗ ΔΑΟΥΤΑΚΗ
ΒΕΝΕΤΙΑ ΣΙΩΝΤΑ
ΜΑΙΡΗ ΜΑΥΡΟΠΟΥΛΟΥ
ΟΔΥΣΣΕΙΑ ΦΙΣΚΥΛΗ
ΤΣΑΚΜΑΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ
ΔΙΟΝΥΣΙΑ ΜΙΧΑΛΗ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ
ΑΡΤΕΜΙΣ ΒΑΖΙΡΓΙΑΝΤΖΙΚΗ
ΜΠΟΥΡΟΥΛΙΤΗ ΔΗΜΗΤΡΑ
«1 ΣΑΝ 2»
ΜΙΚΤΗ ΤΕΧΝΙΚΗ & ΚΟΛΑΖ ΣΕ ΧΑΡΤΙ
ΣΟΥΦΛΙ 2011
ΜΠΟΥΡΟΥΛΙΤΗ ΔΗΜΗΤΡΑ
«Η ΠΑΡΕΞΗΓΗΣΗ ΤΩΝ 2»
ΜΙΚΤΗ ΤΕΧΝΙΚΗ & ΚΟΛΑΖ ΣΕ ΧΑΡΤΙ
ΣΟΥΦΛΙ 2011
ΜΠΟΥΡΟΥΛΙΤΗ ΔΗΜΗΤΡΑ
«ΤΟ ΠΟΛΛΑΠΛΟ ΜΟΥ ΕΙΔΩΛΟ»
ΜΙΚΤΗ ΤΕΧΝΙΚΗ &ΚΟΛΑΖ ΣΕ ΒΙΒΛΙΟ
ΣΟΥΦΛΙ 2011
ΜΠΟΥΡΟΥΛΙΤΗ ΔΗΜΗΤΡΑ
«Αυτοπροσωπογραφίες Ι, ΙΙ, ΙΙΙ, ΙV»
ΜΙΚΤΗ ΤΕΧΝΙΚΗ ΣΕ ΧΑΡΤΙ
ΣΟΥΦΛΙ 2011
DEMIAN DAME
«2004-2008»
ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ, ΑΘΗΝΑ 2011
ΑΝΘΗ ΔΑΟΥΤΑΚΗ
«ΑΥΤΟΠΡΟΣΩΠΟΓΡΑΦΙΕΣ»
ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ, ΑΘΗΝΑ 2011
ΔΙΟΝΥΣΙΑ ΜΙΧΑΛΗ
«ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ»
ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ-ΓΛΥΠΤΟ
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 2011
ΜΑΙΡΗ ΜΑΥΡΟΠΟΥΛΟΥ
«ΦΑΙΝΟΜΑΙ»
ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ, ΒΕΛΟ-ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ 2011
ΕΥΤΥΧΙΑ ΚΑΠΑΡΔΕΛΗ
«Αγριοτριανταφυλλιά»
(Αγάπη, ομορφιά, άρωμα ζωής)
«ΑΝΕΣΠΕΡΟ ΦΩΣ»
ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ, ΠΑΤΡΑ 2011
«ΚΑΤΑΒΟΛΕΣ»
ΚΟΛΑΖ, ΠΑΤΡΑ 2011
ΜΑΝΩΛΗΣ ΖΟΥΛΑΚΗΣ
“TAYTOTHTA”
ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ, ΑΘΗΝΑ 2011
ΜΑΡΙΑ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΑΤΟΥ
«ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ ΧΑΜΕΝΗΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ 1»
«ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ ΧΑΜΕΝΗΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ 2»
ΣΧΕΔΙΟ ΣΕ ΧΑΡΤΙ, ΛΟΝΔΙΝΟ 2011
Το σπίτι και η κατοικία είναι άρρητα συνδεδεμένα με τον ρόλο της ταυτότητας και της προσωπικότητας μας. Η σημασία της κατοικίας έχει υποστηριχθεί για να λειτουργήσει ως αυτο-καθορισμός και αυτο-παρουσίαση. Η δουλειά μου προσπαθεί να υποστηρίξει ότι η σύνδεση της ταυτότητας σε μια κατοικία έχει ισχυρές ψυχολογικές συνέπειες για τους κατοίκους της. Στόχος μου να διερευνηθεί αν η ταυτότητα με βάση τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας μας επηρεάζουν τον τρόπο με τον οποίο η κατοικία χρησιμοποιείται ως μέσο αυτοπροσδιορισμού.
Ένα εικονικό περιβάλλον που κινείται ελεύθερα στον χώρο και στον χρόνο.
Σχέδια με έντονη, χειρονομιακή γραφή μέσα από ένα μινιμαλιστικό λεξιλόγιο.
Η έμφαση βρίσκεται στη γραμμή, στη φόρμα και στο σχήμα, που μαζί με το χρώμα, τον τόνο και την υφή παίζουν πρωταρχικό ρόλο και ενσωματώνονται στο σύνολο του έργου, τμηματικά, αποκομμένα από το καθ' εαυτού εννοιολογικό τους περιεχόμενο.
ΟΔΥΣΣΕΙΑ ΦΙΣΚΥΛΗ
«ΑΝΘΡΩΠΟΣ : ΟΝ ΠΑΝΙΚΟΝ»
ΚΟΛΑΖ, ΑΘΗΝΑ 2011
ΑΝΘΡΩΠΟΣ : «ΟΝ ΠΑΝΙΚΟΝ»
Το ον «άνθρωπος» είναι δημιουργημένο από τη θεία μίξη των στοιχείων των άλλων όντων. Για να ανακαλύψει το άτομο-ον τον άνθρωπο-ον χρειάζεται ν’ αναζητήσει στο «είναι» του, γνωστά στοιχεία της φύσης και της θεϊκής δημιουργίας. Κάθε άτομο-άνθρωπος έχει τη δική του «ταυτότητα». Στον πίνακα με τίτλο: «ΑΝΘΡΩΠΟΣ : ΟΝ ΠΑΝΙΚΟΝ» σχημάτισα τη δική μου «ταυτότητα».
MARYCLARE FOA
«How Many Ways to Picture a Self»
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ, ΛΟΝΔΙΝΟ
How Many Ways to Picture a Self , 2011
No one has only one single identity- we are all composites of the roles we play through our lives, and the interpretations that others have of us. Some of us may perform these roles theatrically embellishing them to elaborate and draw attention to aspects of themselves that might otherwise be camouflaged amongst a day to day identity. How we choose to show ourselves particularly in the context of a self portrait, is itself an opportunity to perform for the other. We can invent a persona or we can take an element of ourselves and expand it.
Throughout the years I have frequently returned to the process of self portraiture as a method of reassessing where I have been and where I am at any given time. This process of visually assessing the self is time specific and inevitably introduces into the image making, those issues that are my concerns at that given time in my life. It follows therefore that a collection of self portraits (made over a number of years) may not only assess the individual (from one view point) at different times in their life, but also read as a confined and selected narrative of thinking, a document of the subject’s concerns, interpreted by the subject as a performance for the other.
CHRYS ROBORAS
«Inside of me lingers on»
acrylic on canvas, ΚΥΠΡΟΣ 2010
CHRYS ROBORAS
«Who's to say which way you will go»
acrylic on canvas, ΚΥΠΡΟΣ 2010
ΤΣΑΚΜΑΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ- ΣΕΙΡΑ 5 ΕΡΓΩΝ
ΤΣΑΚΜΑΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ
« Woman-Hope-Fertility»
ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ, ΟΡΕΣΤΙΑΔΑ 2011
ΤΣΑΚΜΑΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ
«Countryside»
ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ, ΟΡΕΣΤΙΑΔΑ 2011
ΤΣΑΚΜΑΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ
«Traditional Interior»
ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ, ΟΡΕΣΤΙΑΔΑ 2011
ΤΣΙΟΡΑΚΗ ΣΙΜΟΝΑ
«ΕΝΘΥΜΗΣΗ»
«ΦΕΝΙΞ»
«ΤΡΙΑ ΧΡΩΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΠΤΗΣΗ»
«ΚΟΡΙΤΣΙ»
ΣΧΕΔΙΟ, Διδυμότειχο 2011
ΤΣΙΟΡΑΚΗ ΣΙΜΟΝΑ
«ΕΡΜΗΣ»
«ΑΤΙΤΛΟ»
Ζωγραφική, Διδυμότειχο 2011
ΜΠΛΟΥΚΟΥ ΒΑΣΙΛΙΚΗ
«ΚΥΚΝΟΣ- ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ»
«ΚΑΡΔΙΑ- ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ»
Ζωγραφική, Αθήνα 2011
ΒΛΑΣΣΟΠΟΥΛΟΥ ΠΑΚΥ
«Πώς το τρίβουν το πιπέρι»
ΞΥΛΟ & ΔΕΡΜΑ, ΑΘΗΝΑ 2011
ΚΑΙΤΗ ΧΑΛΙΟΡΗ
«Origin Identity Card»
ΒΙΝΤΕΟ- ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ, ΑΘΗΝΑ 2009
ΒΑΣΙΛΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ
«ΚΕΝΤΡΑΚΙ-ΟΥΡΑΝΟΥΠΟΛΗ»
ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ, ΚΥΠΡΟΣ, 2011
ΜΑΡΙΑ ΧΩΡΕΜΗ
«ΚΡΑΥΓΗ»
ΛΑΔΙ ΣΕ ΚΑΜΒΑ, ΑΘΗΝΑ 2011
ΚΑΡΚΑΤΣΕΛΗΣ ΒΑΣΙΛΗΣ
«Αφιέρωμα στον Γιάννη Γαίτη»
HOMMAGE A IOANNIS GAITIS
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ, ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 2011
Θα ήθελα να ευχαριστήσω θερμά όλους τους καλλιτέχνες που μου εμπιστεύθηκαν τα έργα τους και καταφέραμε να φτιάξουμε φέτος μια πανέμορφη εικαστική έκθεση! Ακόμα διπλά ήθελα να ευχαριστήσω τους καλλιτέχνες που κάποιοι από αυτούς σχεδόν από την αρχή του Φεστιβάλ πριν 4 χρόνια υποστηρίζουν την προσπάθεια μας ακόμα και από μακρυά και φέτος αν και υπήρξαν αρκετές απογοητεύσεις ήταν ένας από τους λόγους που συνέχισα αυτή την προσπάθεια με την ίδια θέληση για αλλαγή, προσπάθεια για επαγρύπνηση, φρεσκάδα και δημιουργικότητα.
Ένα ακόμα ευχαριστώ είναι για την θείτσα μου την Τασούλα που γνωστοποίησε όπως πάντα την προσπάθειά μας σε δασκάλους και καθηγητές και φτάσαμε στις 140 παιδικές συμμετοχές φέτος.
Την έκθεση επισκέφθηκαν τουρίστες, περαστικοί αλλά και κάτοικοι του Σουφλίου και της ευρύτερης περιοχής του Έβρου. Μα πάνω από όλα την επισκέφθηκαν παιδιά που σε αυτά μπορούμε να βρούμε πρόσφορο έδαφος να φυτευτούμε! Ακόμα ευχαριστώ για άλλη μια φορά αυτούς που βοήθησαν για το στήσιμο, τον Θοδωρή, τον Αποστόλη που ξεναγούσε στον χώρο και τον κάθε επισκέπτη χωριστά για τον χρόνο του!
--
2ήμερο Παιδικών Δραστηριοτήτων
Λαογραφικό Μουσείο Σουφλίου
"Τα Γνάφαλα"
Φεστιβάλ Γνάφαλα 2011
ΜΕΡΑ 1η
Ξενάγηση στον Εκθεσιακό Χώρο
Ανάγνωση Παραμυθιών
Δημιουργία Προσωπογραφίας σε Κεραμίδα
Ευχαριστούμε πολύ την Μαρία Καψογιώργη για την ανάγνωση του παραμυθιού στα παιδιά..
Οι Δημιουργίες των παιδιών...
Φτιάξαμε τις προσωπογραφίες τους στα κεραμίδια!
ΜΕΡΑ 2η
Δημιουργία διπλού πορτραίτου
"Πως είμαι και πως με βλέπεις"
Προβολή ταινίας Animation
Χορός στην αυλή του Κουκουλόσπιτου
Θα ήθελα να ευχαριστήσω πολύ για μια ακόμη χρονιά την εκπαιδευτικό και διευθύντρια του 1ου Νηπιαγωγείου Σουφλίου Παπαναστασίου Τασούλα που ανέλαβε την δομή των παιδικών δραστηριοτήτων και είναι πάντα η βάση όλων μας αυτών των δραστηριοτήτων. Ευχαριστώ πολύ θείτσα μου για τις γνώσεις σου, την οργάνωσή σου και την πολύτιμη βοήθεια σου! Ευχαριστούμε πολύ και τα 30 παιδάκια που μας επισκέφθηκαν και τις δυο μέρες των δραστηριοτήτων και δημιουργήσαμε παρέα ωραιότατα πράγματα!!
Αυτή η εκδήλωση παραμένει από τις πιο επιτυχημένες μιας και τα νέα παιδιά παραμένουν ο στόχος των εκδηλώσεων μας!
Ευχαριστώ πολύ και τις υπόλοιπες εκπαιδευτικούς που εθελοντικά πάντα έρχονται κάθε χρόνο και συμμετέχουν με τις γνώσεις τους στις εκδηλώσεις μας! Ευχαριστούμε την Ανδριάνα Δρίβα και την Ρούλα Κάβουρα που ήταν κοντά μας καθώς και τις μητέρες που έμειναν να δουλέψουν με τα παιδιά τους.
--
Έκθεση Καλλιτεχνών
Ανοιχτή πρόσκληση συμμετοχής
ΘΕΜΑ : "ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ"
Έργα που στάλθηκαν για την συμμετοχή
ΠΟΙΗΜΑΤΑ "ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ"
Κάπως έτσι και στο δικό μας το διάβα
(Το είναι, το είμαι και το φαίνεσθαι)
_______________
Από κείνα τα πανάρχαια χρόνια
τον ουρανό καθρεφτίζει
το παμπάλαιο εκείνο το ΄΄είναι’’
που την απέραντη αλμύρα ομορφαίνει.
Κι εκεί όπου μακραίνουν τα βάθια
το βαθύ του πελάγους γαλάζιο
περίεργα θαρρώ ζωγραφούνε
΄΄άλλω τρόπω΄΄ του ανθρώπου το ΄΄είναι’’ .
Κι ο γραίγος συλλαβίζοντας
τ΄ ορθρινό σήμαντρο στο βυζαντινό μοναστήρι
ηχολόγημα μιας άλλης ελπίδας
πεισματικά ετούτο με σπρώχνει
να συλλογιέμαι τόσο περίεργα
πως ολομόναχος στον κόσμο δεν ΄΄είμαι’’.
Τα εαρινά ζουμπούλια στις όχθες
το παιχνίδισμα των λιαχτίδων στο ρυάκι
τα τσιχλόνια που ξαποσταίνουν στα θάμνα
ο λεβάντες που μακρηγορεί ακόμη για τ΄ άρμενα
να συλλογιέμαι περίσσια με κάνουν
πως μονάχος στον κόσμο δεν ΄΄είμαι’’.
Κάθε π΄ ανταμώνουμε στο πέρασμα κείνο
σκιές απατηλές τους ρεμβασμούς μου πληθαίνουν
και το δισταγμό μου τόσο μακραίνουν.
Μακρυάθε ύφαλοι, σκόπελοι, βράχια
μεσοπέλαγα βρίκια φαντάζουν
και το ΄΄φαίνεσθαι’’ τούτο
σαν και τ΄ άλλο της ζωής μου το διάβα.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ
«Κάπως έτσι και στο δικό μας το διάβα»
ΠΟΙΗΜΑ, ΚΥΠΡΟΣ, 2011
-----
«ΠΟΛΙΤΗΣ ΤΗΣ ΛΙΜΝΗΣ»
Στο πιο βόρειο, στο πιο μακρινό σημείο του χάρτη, η πιο όμορφη αρχόντισσα του κόσμου σειρές- σειρές σιρίτια φώτιζε τα φλουριά της, στον αστραφτερό καθρέπτη της λίμνης της. Εννιά ρέματα, εννιά υπολίμνιες και βουνίσιες πηγές, χιόνια, βροχές και μπόρες… Φίλοι πιστοί, μοναδικοί, γιατί ο καθένας ήταν ξεχωριστός, ο καθένας απαραίτητος στην αρχοντιά της. Έσπευδαν όλοι να ομορφαίνουν τους διάφανους πόρους της, από την δαντελένια πουκαμίσα του λαιμού της μέχρι τους χρυσοκέντητους αητούς της ψυχής της.
Κι αυτή για ανταπόδοση, τους προϋπαντούσε όλους, τους φιλοξενούσε στην καθαρή ποδιά των ακύμαντων νερών της, απέραντη σαν αγκαλιά μάνας, ζεστή-ζεστή σαν φωλιά μικρών πουλιών, να τα κανακέψει στη μεταξένια φορεσιά της, να τ’ ασφαλίσει με την ασημένια πόρπη της ! Εκεί μια μικρή πολιτεία λούζεται, εκεί μια μικρή πολιτεία λιάζεται, εκεί μια μικρή πολιτεία γυαλίζεται… Τα στολίδια της περγαμηνές βυζαντινές, βαρύτιμα κοσμήματα, είτε τα λέν’ αρχοντικά και κρύβουν ιστορία, είτε κάστρα και κρύβουν φρούρια, είτε κορφοβούνια και κρύβουν σύνορα, είτε πουλιά και κρύβουν ταξίδια…Στολίδια που ορίστηκαν να πλέουν σε πελάγη ευτυχίας. Στολίδια απ’ το πέλαγος της ψυχής της, γιατί είχε ψυχή πέλαγος. Τον υδρόβιο καθρέπτη της ζωής της, που έσφυζε από ζωή, γιατί είχε καρδιά….
Έτσι ζωηρά, χτυπούσε η καρδιά της λίμνης, χίλιες φορές περισσότερο, με τα χίλια δυο ψάρια που είχε στα σπλάχνα της, με τα χίλια δυο πουλιά που φτερούγιζαν στα μήκη της, τα πλάτη της. Κι αυτή ανταπέδιδε την απλάδα της, που γυάλιζε σιρίτια- σιρίτια τα φλουριά της, κι άλλα, και περισσότερα. Όμως πιο πολύ απ’ όλους κι απ’ όλα λαμπίριζε ακόμα κι από μακριά, μια μικρή, λευκή κουκίδα. Φωτεινή σαν αναμμένο λαμπογυάλι, κάτασπρη σαν μυρωμένο γιασεμί, μοναδική σαν πανάκριβο μαργαριτάρι!
«Ένα μικρό μικρούτσικο σπυρί μαργαριτάρι,
για πλένε το, για λούζε το…»
που λένε και τα κάλαντα…
Ένας απαλός, λιμνήσιος Αρχοντόκυκνος, φορεμένος τα πλουμιστά πάλλευκα βαμβακοκέντητα πουκάμισά του, τα φτερωτά πανωφόρια του, τα φανταχτερά ζωνάρια του λαιμού του! Διέσχιζε τα νερά της λίμνης, τα χάραζε. Απλωνόταν στα υγρολίβαδα! Κυριαρχούσε. Άφηνε γραμμές, αποτυπώματα, μέχρι να χαθούν, για να ξαναγίνουν. Ξεδίπλωνε τα φτερωτά πανωφόρια του, φούσκωνε τα βαμβακοκέντητα πουκάμισά του, τα έφτανε ως τις άκρες τ’ ουρανού. Κατείχε ουρανό και νερό. Νερό και ουρανό. Σίγουρα δεν πατούσε γερά τα πόδια του, ή όπως λέμε στη γη, αφού ήταν ο ιπτάμενος κυρίαρχος των ουρανών, ο πλωτός κυρίαρχος των υδάτων. Ο Άρχοντας της Λίμνης. Άλλωστε ποιος μπορούσε να αγκαλιάσει τη λίμνη όπως αυτός;
Ο κακάσχημος βουβόκυκνος με τα πορτοκαλί ράμφος του ή ο ήσυχος νανόκυκνος και οι μικρές αγριόπαπιες; Ο κορμοράνος κι ο αργυροπελεκάνος; Με τίποτα! Ο πελαργός; Δεν μπορούσε βέβαια, ν’ απλωθεί μακριά απ’ τις ξύλινες κολώνες της ΔΕΗ! Τρύγγες, λευκοτσικνιάδες, χαλκόκοτες, νανοτσικνιάδες και σταχτοτσικνιάδες; Μπα, ούτε αυτοί… Ο μικρός κότσυφας κι η καρδερίνα; Η νερόκοτα κι η δεκαοχτούρα; Σίγουρα όχι.
Έτσι λοιπόν, αφού θεωρητικά εξασφαλίστηκε απ’ τα πετούμενα, το ίδιο έπραξε και για τα πλεούμενα και τα βυθόψαρα. Ποιος είδε ποτέ τ’ ασημένια αργοκίνητα γριβάδια με τα νεαρά τσουκάνια; Ποιος είδε τα φτερά από τα πρικιά, τα μουστάκια των γουλιανών, τα κοπάδια απ’ τα τσιρόνια; Μόνο οι δύτες είδαν τις ολόχρυσες τις πεταλούδες, τις παρέες από τις πλακουδερές πλατίκες, τις άκομψες τούρνες, τα ζαφειρόχρωμα γλήνια... Κανείς δεν τα ξεχώριζε την μονάδα από την ομάδα, ο ίδιος μοναχά ξεχώριζε γιατί σίγουρα αποτελούσε μονάδα, αυτός, ο αρχοντόκυκνος που δεν μοίραζε τίποτα, δεν μοιραζόταν τίποτα…
Γιατί ήτανε μοναδικός,
ο αρχοντόκυκνος ο πάλλευκος,
εντός του μελαγχολικός,
στη μοναξιά του, ο πικρός…
Η ανεπαίσθητη κυριαρχία της μοναξιάς τον οδηγούσε σε ένα αίσθημα επικυριαρχίας πάνω στους άλλους. Ήθελε να δώσει διαταγές, σαν άρχοντας βέβαια, υψώνοντας ανάλογα τη φωνή του:
Κύκνοι και γλάροι να παλινοστήσετε,
κορμοράνοι κι αργυροπελεκάνοι αλλού να ορίσετε,
δεκαοχτούρες, πελαργοί, εδώ μη σταματάτε,
σε άλλες λίμνες να πετάτε,
άρχοντας μοναδικός εγώ θα μείνω,
άρχοντας ιδανικός εδώ θα γίνω…
όμως όσο πιο πολύ διέταζε, τόσο πιο πολύ έβλεπε να πληθαίνουν τα σιρίτια με τα φλουριά στον καθρέφτη της λίμνης. Τώρα καθρεπτιζόταν κι η μικρή Πόλη και τα βουνά και ο ήλιος, το φεγγάρι και τα καράβια… Τα καράβια;
Δεν θέλω καράβια,
που πιάνουν τα ψάρια,
αφήνουν σημάδια,
στη λίμνη τα βράδια.
Ακούτε τι είμαι;
Ο άρχοντας είμαι…
Αυτό σημαίνει ότι πια δεν αναγνώριζε καμιά αρχοντιά της φύσης, ούτε του ήλιου την ώρα έβαφε τα νερά με βυζαντινή πορφύρα, ούτε του φεγγαριού όταν γυάλιζε τα σμάλτα του με την γυαλιστερή πλατίνα, ούτε τις ψηφίδες των αστεριών μόλις άναβαν τη χρυσή τους υαλόμαζα…Ήταν η στιγμή που η φωνή της σκέψης του ξεπερνούσε την φωνή της λαλιάς του..
Ήλιε μου, φύγε, προχώρα να πας σ’ άλλη γη, σ΄ άλλη χώρα Βυζαντινή να βάψεις πορφύρα μακριά… την γαλάζια αλμύρα! | Δεν θέλω αργυρό το φεγγάρι, από σμάλτα ή πλατίνα λυχνάρι, χρυσά δεν ποθώ να κοιτώ τα ουράνια αστέρια, ψηφίδες για φως στου βραδιού τα νυχτέρια! |
Αυτή την φορά, όλοι, μα όλοι όχι απλά τον άκουσαν, όλοι τον ένιωσαν… Ένιωσαν λύπη, έκλαψαν, έτρεξαν, κρύφτηκαν, χάθηκαν.
Κρύφτηκε ο ήλιος, το φεγγάρι….
Χάθηκαν τα άστρα…
Τα σύννεφα απλώθηκαν ….
Ο βοριάς άρχισε να φυσά μανιασμένος, η λίμνη να κρυώνει.
Τα καράβια δέθηκαν στις αβγατές...
Ο Αϊ- Νικόλας «άσπρισε τα γένια του»…
Η ευχή του κύκνου είχε εισακουσθεί!
Ήταν πια ο άρχων και κυρίαρχος της λίμνης!
Όμως το κρύο πιρούνιαζε….
Κάποια πετούμενα μαζεύτηκαν στις καλαμιές, άλλα πήγαν στα λιμανάκια της νότιας παραλίας, άλλα αναχώρησαν σε σχηματισμούς V, όλοι μαζί, πάντα μαζί.
Ο άσπρος κύκνος, άρχοντας-φύλακας έπρεπε να είναι και φύλακας-άγγελος...
Η ώρα περνούσε….
Η λίμνη κρύωνε , ο καθρέπτης θάμπωνε, ο πάγος έφθασε….
Ο καθρέπτης της λίμνης χάλασε!
Ο καθρέπτης της λίμνης πάγωσε!
Ο καθρέπτης της λίμνης έσπασε!
Η λίμνη δεν ήταν λεία, δεν ήταν γλυκιά, δεν ήταν γυαλιστερή, δεν ήταν διαυγής. Ήταν μια άγνωστη;
Ο καθρέπτης της θολερός, τραχύς, κρύος. Στερεός σαν πέτρα, κρύος σαν τον Βόρειο πόλο, κοφτερός σαν τζάμι.
Όπως η ψυχή του;
Όμως η ψυχή της;
Το ρευστό γλυκό της νερό είχε αλλάξει μορφή.
Όμως η ψυχή της ;
Νοιάστηκε ο κύκνος στοργικά, για την ψυχή της… Νοιάστηκε αληθινά, πρωτόγνωρα αληθινά… Την πόνεσε... την έκλαψε … Δεν την ήξερε! Ο καθρέπτης της λίμνης είχε πια μετατραπεί σε ένα απέραντο, απέραντο, απέραντο παγοδρόμιο… Όπως η ψυχή του, που κινδύνευε να χαθεί όπως δεν σώθηκε η Λήδα με τον Κύκνο του Ντα Βίντσι ..
Έτσι ήταν λοιπόν κι αυτός για τους άλλους… Απλά άγνωστος…
Δεν αντανακλούσε ήλιο. Δεν έδινε αγάπη. Δεν φυλούσε τη ζέστη…. Σαν τον πάγο που παγίδευε στα κλαδιά των πλατανιών τα παγωμένα κύματα, για να ομορφύνουν τα γλυπτά του.. Αυτός ο πάγος που παγίδευε, ψυχή και σώμα, πόδια, φτερά ... Το σώμα του είχε μεταμορφωθεί σε πανέμορφη, μικρή, τυχαία παγοκολώνα! Τα φτερά του υπέροχα γλυπτά κρύσταλλα, ανοιχτή όμως σταματημένη σπανιόλικη βεντάλια… Αδύναμη να βρει ανάσες, να δώσει πνοή, να πάρει πνοή, ν’ ακουμπήσει αέρα… Ήταν αδύναμος, ανήμπορος, αβοήθητος… Ο κόσμος βάδιζε πάνω στην κρυστάλλινη πεδιάδα της λίμνης ! Τα παιδιά γλιστρούσαν σαν χορευτές με τις σάνιες[1] στον πάγο. Άλλα έπεφταν, άλλα έπαιζαν, άλλα γέλαγαν, ήταν απασχολημένα…Ο πάγος συμπαγής, πάνω από τριάντα εκατοστά, άντεχε, όπως παλιά. Κάπου- κάπου ράγιζε. Τότε ακουγόταν ένας φοβερός κρότος, θύμωνε, βογγούσε, ανοιγόκλεινε τα μάτια του… Λες και στενοχωριόταν όλο του το είναι, ή το δικό της …. Γιατί αυτή η λίμνη, είχε πραγματικά ψυχή!
Αυτός όμως; Κανείς δεν τον έβλεπε, αυτόν που δεν αγαπούσε κανέναν! Το «μικρό, μικρούτσικο σπυρί μαργαριτάρι» ήταν η μικρή, μικρούτσικη κορυφή του πιο μικρού, σχεδόν αδιόρατου, παγόβουνου στην μεσάδα της λίμνης. Μια αδιόρατη φιγούρα, που μετά βίας ανάσαινε… Δεν έβγαινε ήλιος να ζεστάνει, δεν έβγαινε φεγγάρι να φωτίσει, δεν έπλεε καράβι για να βοηθήσει… Οι πάντες σιωπηλοί. Παντού σιωπή, μια ανύπαρκτη φιγούρα η σιωπή, πρώτα στην ψυχή, ύστερα στο σώμα.… Εκτός από τη φωνή της ψυχούλας του κύκνου που πια είχε αισθήματα, λυπόταν όχι γιατί χανόταν αλλά επειδή έχανε, έχανε την αγαπημένη του λίμνη κι αυτή με τη σειρά της έχανε τους φίλους της- φλουριά της… Μετάνιωσε, έκλαψε, δυνάμωσε μονάχα η φωνή της συνείδησής του…
Κοπιάστε καράβια
μη πιάνετε ψάρια,
μα αφήστε σημάδια
στη λίμνη τα βράδια,
μαζί αν σταθούμε
μ’ αγάπη θα ζούμε,
κι εσύ ήλιε γύρνα
μη βάφεις πορφύρα
ποτάμια και ξένη αλμύρα…
Μη φεύγεις φεγγάρι
λαμπρό είσαι λυχνάρι,
κρατήσου απ’ τ’ αστέρι
θα θέλει νυχτέρι,
για ζέστη μια αχτίδα, για φως μια ψηφίδα, των φίλων η παρέα, ανθίζει για όλους ωραία! |
Μόνο αυτή η φωνή, η φωνή της συνείδησης μπορούσε να κινηθεί στο ακίνητο σώμα του. Στα ματάκια του, αργόσβηναν σαν απομακρυσμένα αστράκια την υπεροψία του. Χανόταν. Αλλά όσο έσβηνε η υπεροψία, τόσο άναβε τη φλόγα της αγάπης, τόσο μετέδιδε τις σπίθες της σιγά-σιγά σπιθαμή-σπιθαμή στις ψυχές των φίλων της λίμνης …. Ήταν πολλές κι όμως τις ζέστανε, τις γλύκανε, όλες, μαζί και την ψυχή της λίμνης, που γλύκανε έκτοτε τα νερά της, τις φώτισε κάτω απ’ τις ανάσες του ήλιου και τους φωτισμένους δρόμους του φεγγαριού….
Η υπεροψία του είχε χαθεί, πριν προλάβει να χαθεί οριστικά η ψυχή του που ένιωσε αληθινά αισθήματα για όλους: τoν κακάσχημο βουβόκυκνο με τo πορτοκαλί ράμφος , τον ήσυχο νανόκυκνο, τις μικρές αγριόπαπιες, τον κορμοράνο, τον αργυροπελεκάνο-τα φλουριά της λίμνης, κι έλιωσαν οι πάγοι της μοναξιάς, στ’ ανοιγμένα φτερά τους, τα φτερά της αγάπης!
Χίλιοι δυο φίλοι, ίδιοι κι απαράλλαχτοι…
Χίλιοι δυο φίλοι στους νόμους της φύσης, ισόνομοι…
Χίλιοι δυο φίλοι, μια αγκαλιά φτερωτή…
…Βουβόκυκνοι, αγριόπαπιες, κορμοράνοι,
κοτσύφια, καρδερίνες, χαλκόκοτες, αγριοπελεκάνοι,
Πολίτες της λίμνης μαζί αν σταθούμε,
με καρδερίνες και γριβάδια, ισότιμα ζούμε,
σε φίλων καλών την ωραία παρέα,
φτερά που μαθαίνουν αγάπη, φτερουγίζουν ωραία.
Μεγάλη αγκαλιά, Πολιτεία η Φύση,
η αγάπη της όμοια, σε όλους, ναι, γίνεται ίση,
στα διάφανα πλάτη που η Αρχόντισσα η Λίμνη χαρίζει,
απλώνει το βιός της, ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΗΣ ΛΙΜΝΗΣ, ορίζει…
Έτσι καθρεπτίζει κι εναρμονίζει στα σιρίτια απ’ τα φλουράκια της, χίλιες δυό μικρές, λευκές, χρωματιστές, ποικιλόχρωμες, πετούμενες ή πλεούμενες κουκίδες… Έτσι απλά, έτσι απαλά, έτσι χιλιοχρυσοκέντητα, σε μια εύθραυστη και λεπτή χρυσοκλωστή, η μία εξαρτάται από την άλλη, η μία συμπληρώνει και αλληλεπιδρά στη γιορτινή φορεσιά της άλλης…
Αγάπες πολλές, αγάπες φωτεινές, σαν χρωματιστή υαλόμαζα, σαν αναμμένα λαμπογυάλια…
Αγάπες υπέροχες, αγάπες πάλλευκες, σαν μυρωμένα γιασεμιά, σαν ακριβά μαργαριτάρια…
Αγάπες λαμπερές, εκεί που απλώνει ο ήλιος τα χρυσάφια του, να ξεκουραστεί…
Αγάπες ασημένιες εκεί που ξεδιπλώνει το φεγγάρι τα σμάλτα του, να κοιμηθεί!
Αγάπες φωτεινές!
Αγάπες Πολλές…
ΒΕΝΕΤΙΑ ΣΙΩΝΤΑ
«ΠΟΛΙΤΗΣ ΤΗΣ ΛΙΜΝΗΣ»
ΠΑΡΑΜΥΘΙ, ΚΑΣΤΟΡΙΑ 2011
------
Στόλισμα αφθαρσίας
Σε λευκά σώματα τα κρίνα ψηλώνουν
περήφανα
Φορτωμένα σιωπηλές κορυφές
Μα εσύ λαχταράς
στις πέτρες της λίμνης που σημάδεψες
του μοναχικού κύκνου την γαλήνη
Στο χέρι η μοίρα που αγάπησες
τα ονόματα που
χάραξες
κώδικας ονείρου
ανεκπλήρωτη υπόθεση
ένα χρέος
Το χρώμα σπαταλιέται στην φωλιά του αετού
που ακριβοζυγίζει
τις φτερούγες του
και στα βρεγμένα πλατανόφυλλα
σφύζει η ζωή που δεν παλινδρομεί
Οι αιώνες ήρθαν ο ένας μετά τον άλλον
πλούτισαν οι μνήμες
απτόητοι συνεχίζουμε το ταξίδι
ανεξίτηλο μελάνι το πάτημα στην γη
το αγκάλιασμα
Η νύχτα καταπίνει τον ήχο
και ο φωτισμένος δρόμος
σαν ένα σημάδι
είναι η υπόσχεση για νέα ζωή
ρόδο που χαράχτηκε και χύθηκε στην γη
στόλισμα αφθαρσίας
ΕΥΤΥΧΙΑ ΚΑΠΑΡΔΕΛΗ
«ΣΤΟΛΙΣΜΑ ΑΦΘΑΡΣΙΑΣ»
ΠΟΙΗΜΑ, ΠΑΤΡΑ 2011
-------
Σφραγισμένο πρόσφορο
Χωρισμένα δένδρα στο
διάδρομο της μονής
Η λεμονιά από τον καρπό έχει λυγίσει
και η καστανιά γυμνή
πρόσωπα ιερά στην στέρνα
καθρεπτίζουν την κρυμμένη
Αγιοσύνη
πέταλα ρόδων στο χρυσό
κέντημα με το βαρύ Ευαγγέλιο
και το κομποσχοίνι
λεπτές γραμμές σκιές
όταν το σώμα γυρίζει στον Ήλιο,
όταν η σωτηρία είναι
οι πύρινοι του πόθου καρποί
*
Εδώ τα σώματα
τους Αγγέλους υπηρετούν
Αήττητους καιρούς στην πίστη
στην καθαρότητα την ευπρέπεια αναζητούν
την τράπεζα σφραγίζουν με μύρο
κρατώντας το πρόσφορο
νέους δρόμους αναζητούν για να φθάσουν
στον Θεό
*
«Εστερεώθη η καρδιά μου εν Κυρίω»
Ύμνοι ,Χερουβικοί
μανουάλια ,ξύλινα σήμαντρα
και ο διαβαστής μετά
το απόδειπνο στην κέδρινη κλίνη
με το λυχνάρι και τους πύρινους
Αγγέλους με τις λόγχες σε μια
Ολονυχτία
σε μια αδιάκοπη προσευχή
ΕΥΤΥΧΙΑ ΚΑΠΑΡΔΕΛΗ
«ΣΦΡΑΓΙΣΜΕΝΟ ΠΡΟΣΦΟΡΟ»
ΠΟΙΗΜΑ, ΠΑΤΡΑ 2011
-------
Η ΜΙΚΡΗ ATAKTH ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ
Μια φορά και ένα καιρό ήταν μια άτακτη ηλιαχτίδα που όταν έβγαινε στον καθαρό ουρανό έπαιζε με τα παιδιά της γης .
Έτρεχε μαζί τους και κρυβόταν στα λαμπερά πρόσωπα τους στα ξανθά και μελαχρινά κεφαλάκια τους .Όταν τα παιδιά έπαιζαν στον ίσκιο η μικρή ηλιαχτίδα τους καλούσε να παίξουν μαζί της αφού κρυβόταν πίσω από τις πέτρες και τα σπίτια των ανθρώπων
Μια ηλιόλουστη μέρα εκεί που έπαιζε με τον μικρό Κωστάκη παρασυρμένη από το παιχνίδι ξεχάστηκε και έμεινε στην γη .
Φοβισμένη κρύφτηκε στο μικρό δωμάτιο του Κωστάκη κάτω από το κρεβάτι για να κοιμηθεί
Μα όταν το σκοτάδι έπεσε έτσι φωτεινή όπως ήταν ξεχώριζε !!!!!!
Παρακάλεσε τον μικρό Κωστάκη να την σκεπάσει με το σεντόνι του που είχε επάνω την σελήνη για να μην την βρει η νύχτα η μητριά της .Ο Κωστάκης την σκέπασε με το σεντόνι αλλά κάηκε η σελήνη και πάλι έμεινε φωτεινή .
Τότε τον παρακάλεσε να την σκεπάσει με την κουβέρτα που είχε όλα τα αστέρια του ουρανού αλλά κάηκαν και αυτά
Απαρηγόρητη η ηλιαχτίδα ,αποφάσισε να αποχαιρετήσει τον μικρό Kωστακη και να φύγει
Ο μικρός Κωστάκης άνοιξε το παράθυρο και η μικρή άτακτη ηλιαχτίδα έφυγε ολομόναχη .
Ο Κωστάκης την κοιτούσε και την χαιρετούσε ,τις έστελνε φιλιά με τα δάκρυα του
Από τότε όλοι οι άνθρωποι που κοιτούν τον ουρανό βλέπουν την μικρή ηλιαχτίδα στην αγκαλιά της νύχτας να καίγεται μέχρι την αυγή
Κάποτε –κάποτε ο ουρανός βρέχει …και όλοι λένε ότι είναι τα φιλιά και τα δάκρυα του μικρού Κωστάκη που θέλουν να κρύψουν την μικρή ηλιαχτίδα από την μητριά της
Αν κοιτάξεις τον ορίζοντα θα δεις μια κόκκινη γραμμή μια ηλιαχτίδα που περιμένει την αυγή την μητέρα της και να αγκαλιάσει τον πατέρα της τον Ήλιο ,να φιλήσει τις αδελφές του και να ταξιδέψει μαζί τους σε όλη την γη .
Ακόμα και τις παγωμένες μέρες που ο Ήλιος κρύβεται πίσω από τα σύννεφα η μικρή ηλιαχτίδα είναι εκεί και περιμένει με την ελπίδα να σμίξει με όλη την οικογένεια της
ΕΥΤΥΧΙΑ ΚΑΠΑΡΔΕΛΗ
«Η ΜΙΚΡΗ ATAKTH ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ»
ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΤΗΣ ΓΙΑΓΙΑΣ, ΠΑΤΡΑ
------
ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ
Μια φορά και έναν καιρό ήταν ένα μικρό ηλιογέννητο χωριό γεμάτο από χαμογελαστούς αγαπημένους και ευτυχισμένους ανθρώπους
Σε αυτό το μικρό χωριό ο Ήλιος δεν έφευγε ποτέ .
Ακόμα και την ώρα που οι άνθρωποι πήγαιναν να κοιμηθούν το φως έλουζε τα σπίτια τους .Δεν γνώριζαν το σκοτάδι .
Μια μέρα στο μικρό αυτό χωριό ήρθε ένας ξένος.
Άρχισε να καλεί τους κατοίκους να έρθουν να δουν «το φεγγάρι»
Όλοι οι κάτοικοι έτρεξαν …….και άρχισαν να περιεργάζονται το μικρό κουτί που κρατούσε στα χέρια του
Άρχισε να τους μιλά για το φεγγάρι και τους έλεγε για την νύχτα την μητέρα του φεγγαριού που βγαίνουν στον ουρανό μαζί
Μα οι κάτοικοι δεν ήξεραν τι είναι νύχτα και τον κοιτούσαν με απορία
Ξαφνικά ανοίγει το κουτί .Μέσα, ένα χάρτινο φεγγάρι ,ένα στρογγυλό χάρτινο κατασκεύασμα. Για πρώτη φόρα οι κάτοικοι του Χωριού το έβλεπαν και απορούσαν
Άρχισαν να συνομιλούν μεταξύ τους και να αναρωτιούνται …..
Ο Ήλιος από ψηλά που τους κοιτούσε …..δάκρυσε …το δάκρυ του καυτό έπεσε στην γη και έκαψε το χάρτινο φεγγάρι στο μικρό κουτί .
Οι κάτοικοι στενοχωρημένοι για την πράξη του Ήλιου άρχισαν να του φωνάζουν και να τον διώχνουν .
Πέρασαν μέρες και ο Ήλιος έμενε κρυμμένος πίσω από μεγάλα μαύρα σύννεφα .
Στο χωριό η μέρα έγινε νύχτα. Ένα μαύρο πέπλο είχε απλωθεί στο μικρό χωριό
Οι ηλιόλουστες μέρες πέρασαν ……και ξαφνικά ένας χωρικός έστρεψε τα μάτια του στον ουρανό και διέκρινε το «πρώτο φεγγάρι»….όμοιο με εκείνο που είχε ο ξένος στο κουτί μα πιο μεγάλο ……..πιο επιβλητικό με ένα ασημένιο φως
Σύντομα το είχε μάθει όλο το χωριό ..και όλοι έτρεχαν να το δουν .
Το κοιτούσαν με θαυμασμό αλλά ήταν τόσο μακριά που δεν μπορούσαν να το πιάσουν. Πέρασαν μήνες και το σκοτάδι στο χωριό είχε γίνει αφόρητο .
Οι καλοί κάτοικοι του χωριού άρχισαν να παρακαλούν τον Ήλιο να φανερωθεί
Το φεγγάρι λυπημένο και αυτό μαζί με την μητέρα του την νύχτα , παρακαλούσε τον Ήλιο να φωτίσει το χωριό και συμφωνούσε μαζί του την ημέρα να μένει κρυμμένο , από τα μάτια των ανθρώπων.
Ο Ήλιος που χαμογελούσε με τις καυτές αχτίνες του κάθε μέρα στους καλούς χωρικούς μια μέρα πείσθηκε .
Με χάρη παρουσιάστηκε και όλοι οι κάτοικοι με το φως ευτυχισμένοι χαιρέτησαν
το φεγγάρι που χαμογελούσε από μακριά και έδινε υπόσχεση να έρχεται μια φορά τον μήνα φορώντας την αστραφτερή ασημένια φορεσιά του, και εκείνοι την νύχτα να του λένε τα όνειρα τους ,να τα παίρνει μαζί και να ταξιδεύει μαζί τους για άλλες μεγάλες χώρες μακρινές και να τα λέει σε άλλους ανθρώπους και όταν επιστρέφει να τους λέει τα όνειρα των άλλων ανθρώπων
Οι κάτοικοι αποχαιρέτησαν το ασημένιο φεγγάρι ……
Ο ήλιος άπλωσε για άλλη μια φόρα τις αχτίνες του φωτίζοντας το μικρό χωριό και οι κάτοικοι συνέχισαν να είναι αγαπημένοι και ευτυχισμένοι στο μικρό ηλιογέννητο χωριό τους
ΕΥΤΥΧΙΑ ΚΑΠΑΡΔΕΛΗ
«ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ»
ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΤΗΣ ΓΙΑΓΙΑΣ, ΠΑΤΡΑ
-------
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ: ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ
Γράφω
με το μαχαίρι στο λαιμό
Γράφω
πρέπει να τελειώσω πριν πέσει η νύχτα
σκοτεινιάζει
Γράφω
μια λέξη, δύο λέξεις
και πάλι
μια λέξη, δύο λέξεις
σκοτεινιάζει
Γράφω
με αίμα
μόνο, με αίμα
ΓΙΩΡΓΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ
"ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ: ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ"
ΠΟΙΗΜΑ, ΑΘΗΝΑ, 2011
ΠΟΙΗΜΑ, ΑΘΗΝΑ, 2011
----
Το Εγώ, το Αυτό, το Εκείνο
Η αντίληψη της γήινης ύπαρξης
οριοθετεί τα όρια
του Εγώ,
του όντος εντός του όντος,
του αέναα μετενσαρκωμένου Εγώ,
του συναποτελούμενου όντος
ομού με το Αυτό,
-το άλλο Εγώ-.
Το Αυτό
στέκει
απέναντί μου!
Το πιο κοντινό μου
της εναλλακτικής αντίληψης του κόσμου τούτου
Εγώ
και το ανέκφραστο
Αυτό
της απέναντι όχθης,
που σιμά της ξεκινούν τα μονοπάτια
που οδηγούν στο
Εκείνο,
στην ύπαρξη μέσα στην ύπαρξη,
στη δημιουργία μέσα στη δημιουργία,
στην αντίληψη μέσα στην αντίληψη,
στην τριπλότητα
του Εγώ, του Αυτό, του Εκείνο
που συνοπτικά αποκαλούνται: ΑΓΑΠΗ.
ΟΔΥΣΣΕΙΑ ΦΙΣΚΥΛΗ
«Το Εγώ, το Αυτό, το Εκείνο»
ΠΟΙΗΜΑ, ΑΘΗΝΑ 2011
---
ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΟΥ
Μέσα στην καταιγίδα. Πρόφερα τ’ όνομά μου. Ακούστηκε. Σαν αχνός λυγμός. Σπαρταρούσαν. Τα φωνήματα. Μέσα σ’ αυτή τη λέξη. Τ’ όνομα. Αυτό που μου χάρισες. Εσύ. Για να υπάρξω. Στο δέρμα μου λαμπύρισαν χρυσά φτερά. Στ’ άκρα τους μόρια φωτός. Σχεδόν αγγίξαν. Τα όρια της ανυπαρξίας.
Τα ηλιοτρόπια ανθίζαν. Ένας ρυθμός που ξέσκιζε τ’ ατσάλι. Ένας καρπός πιο άκαρπος. Μια πειθώς στην άβυσσο. Ένα χάσμα. Κοντά στον ήλιο. Κοντά, στην πιο σκοτεινή πλευρά μου. Ένα θραύσμα αλήθειας.
Ο λόγος είν’ η αρχή και το τέλος. Σαν μνημόνιο. Φως. Αγγελικών διανοιών. Αίτιο και αιτιατό. Αντανακλάσεις της εσπέρας. Γαλαζορόδινη. Καθρεφτίζει. Το διαιρεμένο σώμα. Τον εξαντλημένο εγκέφαλο. Τον ανασυγκροτημένο. Μεσ’ στην αχανή ολότητά του.
Το κορμί. Κυλιέται αναίσχυντα. Σε μια παραφορά δακρύων. Σε μια λίμνη υλιστικών δρακόντων. Φλεγουσών επιθυμιών. Κρύπτη ορνέων. Μετουσιώσεις ονείρων. Αναγεννημένων. Από τις σκιές. Ένας κύκλος. Ένα παιχνίδι πλευρικών κατόπτρων. Ανεστραμμένων.
Ουλές του παρελθόντος. Ακριβοδίκαια κατανεμημένες στη ροή του αίματος. Υγρές, λείες κοιλότητες στο έδαφος της γνώσης. Νους, συσκοτισμένη ύπαρξη. Απέραντη μνήμη. Ξεπηδά σα φωτιά. Σαν ίχνη. Σαν ουλές που αφήνει στο διάβα του το σώμα. Χαρακιές. Σε υπέργειο καθρέφτη.
Ουράνιοι τροχοί. Ρινίσματα φωτός. Ψίθυροι. Μεσ’ στην αχανή άβυσσο. Χαώδης διαρπαγή σοφών ενστίκτων. Λυγμός. Σαν αχνός λυγμός. Ακούστηκε. Στην άβυσσο. Στο λιβάδι με τους ασφόδελους. Λευκές ουλές. Εναλλάσσονται. Με κυματοειδείς. Μαύρες γραμμές. Εκτυφλωτικές αντανακλάσεις. Χωρίς περιγράμματα. Χωρίς χρώματα. Το φως γδέρνει το σκοτάδι. Ένα φανάρι στην ομίχλη. Τολμώ να το προφέρω. Η λέξη. Αναβλύζει από μια πηγή. Φεγγαρόφωτο. Πλάι, το ποτάμι. Ακούστηκε. Σαν ουρλιαχτό.
ΑΡΤΕΜΙΣ ΒΑΖΙΡΓΙΑΝΤΖΙΚΗ
"ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΟΥ"
ΠΟΙΗΜΑ, ΑΘΗΝΑ, 2011
2ήμερο Ανοιχτής Συζήτησης
"Ταυτότητες της Θράκης"
Παρασκευή 5 & 6 Αυγούστου
Πλατεία Σουφλίου, 21:00
Προβολή ντοκιμαντέρ
«Πολύ μιλάς.. Πολύ κλαίς» - Δημήτρης Κιτσικούδης
«Πομάκοι»- Έλενα Χόρτη
Μια από τις πιο επιτυχημένες εκδηλώσεις μας ήταν το 2ήμερο ανοιχτής συζήτησης που πραγματοποιήθηκε στην πλατεία του Σουφλίου την Παρασκευή 5 και Σάββατο 6 Αυγούστου. Στην εκδήλωση είδαμε τα ντοκιμαντέρ του Δημήτρη Κιτσικούδη "Πολύ μιλάς.. πολύ κλαις" όπως και το ντοκιμαντέρ της Έλενας Χόρτη "Πομάκοι". Και οι δύο ταινίες είχαν σαν κοινό τους θέμα τους Πομάκους σαν μειονότητα, σε μια προσπάθεια να αναζητήσουν τις ρίζες τις ταυτότητας τους μέσα στο χρόνο.
Ο σκηνοθέτης Δημήτρης Κιτσικούδης που παραβρέθηκε και στην εκδήλωση και ήταν κοντά μας στη συζήτηση που πραγματοποιήθηκε και τις 2 μέρες. Φυσικά τον ευχαριστούμε πολύ που παρευρέθηκε στις εκδηλώσεις μας και για την πανέμορφη ταινία που έφτιαξε!
Η αγαπητή Εμινέ μέλος του Πολιτιστικού Συλλόγου Πομάκων από την Ξάνθη που δέχτηκε την πρόσκλησή μας και παρευρέθηκε στην εκδήλωση του Σαββάτου όπως και κάποια ακόμα νέα παιδιά που μπόρεσαν να "αντιπροσωπεύσουν" με την παρουσία και τις εμπειρίες τους την Πομακική πλευρά του ζητήματος της ταυτότητας της Θράκης. Στο τέλος της βραδιάς η Εμινέ μας χάρισε με την υπέροχη φωνή της και ένα παραδοσιακό Πομάκικο τραγούδι για την ιστορία ενός φαντάρου που φεύγει για τον πόλεμο. Ακόμα καλεσμένος και ομιλητής υπήρξε ο Αντώνης Λιάπης μελετητής του θέματος και συνεργάτης των σκηνοθετών όπως και δημιουργός του Μουσείου Καλαθοπλεκτικής των Ρομά στην Κομοτηνή ήταν παρόν και μας ενημέρωσε για πολλά θέματα σχετικά με το μειονοτικό ζήτημα όπως και με την εφημερίδα Ζαγάλισα (=Αγάπη στα ελληνικά) μια πραγματικά αξιότιμη προσπάθεια των Πομάκων δημιουργώντας την πρώτη Πομάκικη εφημερίδα.
Οι ταινίες κατά την άποψή μου αγκίζαν το θέμα του Πομακικού ζητήματος από την μια ποιητικά και πληροφοριακά και από την άλλη ενημερωτικά από κάθε πλευρά. Η μια ταινία έπιανε το θέμα με συναισθηματικό τρόπο, αφήνοντας την γλώσσα τους να μας μιλήσει και από την άλλη βλέπαμε ένα πιο εκπολιτισμένο κομμάτι των Πομάκων της Ελλάδας. Οι θεατές είχαν την δυνατότητα να γνωρίσουν αυτούς τους ορεινούς οικισμούς με την πλούσια ιστορία και πολιτισμό. Ήταν μια ευκαιρία που ακόμη και για μας που μένουμε δίπλα τους να τους γνωρίσουμε καλύτερα, να διδαχθούμε από την ιστορία τους και να μάθουμε από τα βάσανά τους. Καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι οι Έλληνες Πομάκοι είναι ένας Σλαβόφωνος λαός με Μουσουλμανικό θρήσκευμα και καμία Τούρκικη ρίζα. Απλώς συμφέρει πολλούς και για πολλούς λόγους κάθε τι Μουσουλμανικό στον κόσμο να χαρακτηρίζετε Τούρκικο. όπως και το ότι εύκολα πολλούς συνέφερε να μπλέξουν σκόπιμα τους Πομάκους με τους υπόλοιπους μουσουλμάνους Τουρκικής προελεύσεως τις Κομοτηνής και της Ξάνθης ώστε να δημιουργηθεί ένα πιο συσπειρωμένο κίνημα. Λες και όλοι οι Χριστιανοί κατά μήκος του κόσμου είναι Έλληνες. Καταλήγει ένα αστείο συμπέρασμα. Βέβαια αυτό το συμπέρασμα πρέπει να μας ανησυχεί μιας και εμείς το επιτρέψαμε να γονιμοποιηθεί στις Πομάκικες οικογένειες.
Ας αφήσουμε την ιστορία και το μέλλον να μιλήσει για τα πεπραγμένα μας.
Ευχαριστούμε πολύ τους καλεσμένους μας όπως και τους θεατές που δώσανε το παρόν στις εκδηλώσεις μας!
